Mijn werk in Jinja en relaxen in Kampala

Hallo once again!

Ik heb besloten om een maandelijkse blog bij te houden om het overzichtelijk te maken voor mijzelf, maar toch een regelmaat te hebben. Tussendoor probeer ik stukjes te schrijven zodat ik niet vergeet wat er allemaal gebeurt, want er gebeurt altijd wel iets! Nu is het stuk na 2 weken al zo lang, dat ik toch tussendoor maar alvast deze nieuwe blog post.

De eerste week heb ik besteed aan uitrusten, organiseren van mijn kamer en spullen, maar Sharon en ik hebben ook besproken welke taken ik (in eerste instantie) ga uitvoeren als programma manager. Het plan is dat ik mij vooral bezig ga houden met het verder ontwikkelen van de organisatie zodat er meer stabiliteit ontstaat. Ik ben begonnen met het updaten van het profiel van de organisatie. Uit het organogram werd al snel duidelijk waar op dit moment de gaten zitten m.b.t. de werknemers en vooral waarvoor we de hulp van vrijwilligers goed kunnen gebruiken. Ik ben daarop gebaseerd functie omschrijvingen/vacatures gaan schrijven zodat mogelijke vrijwilligers (en stagiaires natuurlijk) inzicht krijgen in de mogelijkheden. Zo kun je denken aan een marketing en communicatie intern, social work, en een pabo-student die stage loopt op de basisschool in de village, maar ook verscheidene vrijwilligers in het veld die zich bezighouden met volwassenen educatie en voorlichting over onderwerpen zoals hygiëne en landbouw, en als laatste de inkomsten genererende projecten waarbij nieuwe producten moeten worden ontworpen en het belangrijk is dat de vrouwen ondernemersvaardigheden leren.

Om het werk van de vrijwilligers zo nuttig mogelijk te maken zal ik de komende tijd ook een stappenplan ontwikkelen die zij kunnen gebruiken om curricula te ontwerpen voor de educatie en voorlichting, en een stappenplan voor project plannen voor de inkomsten genererende projecten. Tot de nieuwe vrijwilligers coördinator er is zal ik hen ook begeleiden in hun werkzaamheden (samen met een andere huidige vrijwilliger). Daarnaast ga ik nog verscheidene anderen dingen doen o.a. werken met de partners en bijwonen van bijeenkomsten en evenementen. NB. Als iemand toevallig geïnteresseerd is in vrijwilligers werk of stage, of je kent iemand anders.. stuur mij dan mij dan gerust een e-mail (in Engels of Nederlands) voor meer informatie op pm.arise.shine@gmail.com

Tijdens de tweede week ben ik samen met een paar anderen een paar dagen naar Kampala geweest. Op dinsdag hebben wij heerlijk pizza gegeten (van de best pizza plek in Oeganda) en omdat ik helaas nog last had van mijn voet heb ik alleen gekeken naar het salsa dansen van de rest. Woensdagmiddag ben ik uit eigen interesse en ook omdat AASU een curriculum voor seksueel en reproductieve gezondheid (SRG) wil opzetten naar een event geweest van ‘Reach A Hand Uganda’; een organisatie gericht op SRG. ‘s avond was het dan zo ver, het feestje waarvoor we naar Kampala waren gegaan: Koningsdag! Anders dan jullie hadden wij prachtig weer en hebben we de hele avond buiten gestaan in de tuin van het huis van de ambassadeur – wederom genieten van de gratis drankjes en lekkere Nederlandse hapjes : bitterballen, haring en kaas! Terwijl de andere al terug gingen naar Jinja, ben ik donderdag rond de lunch nog even langs gegaan bij mijn oude stageadres (Reprodutive Health Uganda) dat op loopafstand van ons guesthouse lag. Ik werd hartelijk ontvangen en ook lichtelijk verbaasd dat ik alweer terug was in Oeganda en het nog maar zo kort geleden leek alsof ik was weg gegaan! Ik heb genoten van het heerlijke eten van Jjajja (oma) en werd vervolgens uitgenodigd voor de trouwerij van hen. Die middag ben ik vervolgens terug naar Jinja gereisd (duur minimaal 2 uur, als er veel file staat en de taxi overal mensen oppikt en eruit laat soms wel 4 uur).
Op zaterdagochtend ben ik weer redelijk op tijd terug gegaan. Eerst gingen we naar de kerkdienst, die gelukkig maar 2 uurtjes duurde (had 4 uur verwacht) waarop we naar de zogenoemde ‘receptie’ gingen (de receptie en het avond feest wordt samen gevoegd hier). We kregen bij binnenkomst een drankje, maar de taart stond verleidelijk in het middag te wachten… Het is hier gebruikelijk om de taart als toetje te eten.. We hadden dus eerst wat muziek waarna de bruidsmeisjes, getuigen, en als laatste bruid en bruidegom kwamen binnen dansen. Om 6 uur was het avondeten klaar en werd iedereen groepje voor groepje geïnstrueerd in de rij te gaan staan voor het buffet. Tegen half 9 was het dan eindelijk tijd voor de cake ;). Hier in Oeganda wordt de taart (vergelijkbaar met onze cake maar dan wat droger en met een dikke laag suikerglazuur) in kleine blokjes gesneden en met meerdere blokjes tegelijk op een bord geserveerd zodat iedereen één of meerdere van die blokjes op eet. Vervolgens was ik wel een beetje moe van al het zitten (want dansen met mijn voet was nog steeds geen succes) en ben ik naar mijn slaapadres gegaan.

Last but not least, Ik heb toen ik vertrok uit Nederland van Eefje een super leuk waslijntje gekregen met lijstjes om foto’s in te doen! Dus ik zou het super leuk vinden om ansichtkaarten, foto’s, etc. van jullie te ontvangen zodat ik aan het eind van het jaar een mooie volle waslijn heb :D Het is het beste om hiervoor geen kaartjes met envelop te gebruiken omdat deze soms worden opengemaakt op te kijken of er misschien geld in zit en deze kaartjes dan ook vaak niet aankomen. Het postadres waar je het naar toe kunt sturen is:

Arise and Shine Uganda
For Mariska Huisman
Wako Close 14
P.O. Box 899
Jinja, Uganda


Liefs Mariska