De grote reis loopt bijna ten einde..

Het ene moment zit je thuis bij papa en mama op de bank te wachten op je eerste, grote reis buiten Europa en vraag je je af of dit hetzelfde voelde als toen je voor het eerst naar de basisschool mocht en wist dat er meer was dan dat wat je al kende.. nieuwe regels, nieuwe omgeving en heel veel nieuwe mensen! Een dag leek toen misschien wel heéél lang te duren, waar nu de 6 maanden hier zo kort voelen.. Maar net, die eerste dag, is er deze dag die er al veel te snel aan lijkt te komen, hoewel ik altijd blij zijn om weer terug naar mijn papa en mama te mogen gaan en ze vol vreugde te vertellen over alle dingen die ik heb beleeft! Behalve dat er natuurlijk ooit die eerste schooldag was, kwam er ook een tweede en derde schooldag.. en nu begrijp je natuurlijk al dat ik hoop op nog een tweede, derde.. (etc.) mogelijkheid om weer gezellig terug te gaan Oeganda, naar de nieuwe regels, de nieuwe omgeving, de nieuwe mensen.. maar vooral naar mijn nieuwe (2e) thuis!

Ja oke oke, ik ben nog niet weg.. ik heb nog een heerlijke 3 weekjes te gaan (met super veel te doen voor stage, maar daar hebben we het maar even niet over.. aangezien de mensen die mij kennen wel begrijpen hoe ik meestal te werk ga met dat soort dingen) en ik zal er ook zeker nog even super van gaan genieten! Ondertussen moet ik terug kijken naar mijn vorige blog om te checken wat ik al wel en niet heb verteld.. maar ben nog steeds erg verheugd op de maaltijd van vorige week PANNEKOEKEN! Met kaas, fruit, suiker, tomaat, uien.. echt heerlijk gewoon, en zo makkelijk overal zelf te maken. Net als het maken van bami, je hebt alleen maar de kruidenmix nodig van thuis (en die heb ik NATUURLIJK meegenomen) En niet te vergeten de karamel pudding van mama, waarna ik ook maar gelijk een vanille versie heb gemaakt.. en nu al uitkijk om een chocolade versie te proberen! Hopelijk gaat daarnaast het plan van iemand anders om hutspot te maken ook nog door.. en als iemand nog andere ideeën heeft hoor ik het graag????!!..

En ook al ga ik er niet zoveel op uit omdat ik zo druk ben met stage, moet ik zeggen dat ik mij geweldig vermaak! Vorige week vrijdag (26e) gezellig met iedereen van het werk bij een collega wezen eten vanwege EID (het offerfeest). Vrijdagavond met grote verwachtingen naar een live band geweest.. ik dacht 7op de schaal van richter, HIKE, Afrikaanse muziek, of zoiets, dus ik zal vol goede moed! Helaas leek het meer op een bejaardensoos waarbij iedereen op een stoeltje zit te luisteren hoe iemand saaie liedjes staat te zingen met daarachter iemand op gitaar en iemand op keyboard.. helaas pindakaas, hebben we dat ook weer gezien. ‘s Maandag een te grappig (en competitief) spelletje gespeeld genaamd ‘Maffia’ met mijn collega’s, woensdagavond naar de movienight geweest, en donderdagavond een etentje/ get together met alle country directors van alle Restless Development landen.. dus o.a. Engeland, Sierra Leone, Nepal, India, Zambia.. echt super om zo een groep mensen bij elkaar te zien die de organisatie dus eigenlijk leiden, maar die toch zo vriendelijk en relaxed zijn en wie je alle vragen kunt stellen die je maar wilt. Dus ik al outsider ook maar een vraag gesteld tijdens het moment om de directors het hemd van het lijf te vragen (hoe maak je de stap om zo lang in een ander land te zijn dan daar waar je bent opgegroeid) resulterende in vragen van mijn collega’s om ik dan niet toch een beetje heimwee heb.. bedankt, zal nog eens geïnteresseerd zijn;). Gelukkig was het een geslaagde avond met lekker eten, heb al in 5 maanden niet meer zulke lekkere gebakken aardappeltjes gehad;) en veel kletsen en gezelligheid.

Ja en dan moet je toch maar weer naar huis, want anders is er geen Boda meer te vinden, en ik had natuurlijk weer geen idee waar ergens in Jinja ik mij bevond aangezien we met de auto waren heen gekomen!! Dus ik navragen, met als antwoord als je hier de deur uitloopt en dan met de weg naar boven loopt moet je een boda vinden. Vrouwen en richtingsgevoel is in mijn geval echt volledig waar, en ik had geen idee wat ze bedoelde want 2 van de 3 wegen liepen (voor mijn gevoel) naar boven toe! Ik zou ik niet zijn als ik de verkeerde van de 2 koos en een auto achter mij voel naderen.. de auto begint langzaam te rijden en doet het raampje open, waarna de man achter het stuur een zware stem op zet en zegt ‘Hello lady..’ ondertussen ben ik gelukkig wel gewend aan irritante mensen die je naroepen en mzungu noemen, dus ik besloot rustig door te lopen in de hoop dat de auto weer weg zou gaan! Gelukkig kwam ik er toen al snel genoeg achter dat mijn collega’s in die auto zaten en één collega haar vriend een grapje met mij liet uithalen. Dus ja alsnog veilig thuis gekomen!

Zaterdagavond was het natuurlijk weer tijd om te gaan stappen, we gingen gezellig met een grote groep en het was weer gezellig, maar ik was aardig moe en had het om 2 uur al wel weer gezien dus ben een beetje bijtijds naar huis gegaan. Dat was een goede beslissing wat afgelopen zondag hadden we eindelijk weer een, bijna, droog dagje en ben ik lekker wezen zwemmen, wat vervelend dat ik nu toch ook mijn schouders nog heb verbrand, je zou maar een kleurtje krijgen in november ;).. ‘S avonds uit eten geweest.. wij onderweg naar restaurant, bleek hij dicht te zitten en volgende week weer open te gaan, maar Indiaas is toch stiekem ook best lekker. Ondertussen is het al weer maandag en heb ik weer een volle week werken voor de boeg, maar ook woensdag movienight, waarschijnlijk nog een keer lekker uiteten, en zaterdag het laatste nasi-pakje proberen!!

Zo zie je toch maar weer dat je naar hele dagen werken nog een heleboel kleine dingen in de avonden en het weekend kunt proppen, waarmee ik mij uitstekend vermaak! En volgens mij heb ik nog helemaal niet gezegd: dank jullie wel voor het lezen van mijn blog, vind leuk dat jullie een beetje willen/proberen te volgen wat ik hier allemaal doe, niet doe, en meemaak.

Heel veel liefs!!

Ps. Ik praat toch niet opvallend veel over eten hè? Ben zo blij als ik mama’s eten weer mag eten, want dat is en blijft het aller lekkerst :D